Η ριτορδίνη (utopar), έχει σταματήσει να χρησιμοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, όχι γιατί δεν είναι δραστική, αλλά λόγω των πολλών ανεπιθύμητων δράσεων στην μητέρα από το καρδιαγγειακό σύστημα.
Η σύγχρονη έκλυση γίνεται με Νιφεδιπίνη (adalat) και Atosiban. Το Adalat είναι εύκολα ευρέσιμο - φθηνό και αποτελεσματικό. Ειναι εξίσου δραστικό με το utopar και χωρίς τις ανεπιθύμητες παρενέργειες. Για τον λόγο αυτό αναφέρεται στα διεθνή πρωτοκόλλα του βρετανικού κολλεγίου και του αμερικανικού συλλόγου και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
- Η Νιφεδιπίνη είναι φάρμακο που δίνεται στην αντιμετώπιση της υπέρτασης. Παρόλα αυτά ως αποκλειστής διαύλων ασβεστίου δρα πάνω στις μυϊκές ομάδες και προκαλεί τοκόλυση.
- Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η τοκόλυση είναι αποτελεσματική για μακρό χρονικό διάστημα . Συνεπώς η χρήση της πρέπει να περιορίζεται σε ελάχιστες μέρες (48 ώρες) , ώστε να κερδηθεί λίγος χρόνος για να χορηγηθούν κορτικοστεροειδή , ώστε να ωριμάσουν τα πνευμόνια του πρόωρου εμβρύου - όταν υπάρχει κίνδυνος για πρόωρο τοκετό.
- Η συνήθης δόση χορήγησης της νιφεδιπίνης είναι: αρχική δόση 20mg , ακολουθουμένη από 10-20mg για τρείς με τέσσερις φορές την ημέρα, ανάλογα με την δραστηριότητα της μήτρας , μέχρι και για 48 ώρες. Δόση 60mg φαίνεται ότι ελαττώνει 3-4 φορές τις πιθανότητες τοκετού.
- Τα χάπια μαγνησίου (trofocard) και η προγεστερόνη (utrogestan) δεν είναι τοκολυτικά
http://www.rcog.org.uk/files/rcog-corp/GTG1b26072011.pdf
http://apps.who.int/rhl/pregnancy_childbirth/complications/preterm_birth/socom/en/
